Als kind wilde ik eigenlijk al later schrijver worden. Die droom heb ik nu nog steeds. Op een gegeven moment komt dan toch de vraag op: wanneer mag je jezelf een schrijver noemen?
Vroeger vond ik dat eenvoudig. Mensen die een boek hebben uitgegeven, dat zijn schrijvers. Tegenwoordig denk ik veel meer over de nuanceringen na, vooral omdat ik nog steeds die droom heb. Wanneer kan ik mezelf een schrijver noemen?
Jezelf een schrijver noemen, wanneer dan?
Was dat al toen ik soms meedeed aan nanowrimo, of een paar zinnen in word zette?
Is dat al nu ik korte verhalen schrijf en die als pdf op mijn blog zet? Ook als die verhalen alleen nog (proef-)gelezen worden door mijn man en mijn broertje?
Is dat als ik ooit een boek heb uitgegeven? Ook als ik daarna nooit meer zou schrijven? Of alleen als ik dan nog steeds zou blijven schrijven? En wat als ik na dat ene boek blijf schrijven, maar nooit meer wat verkoop of uitgeef? Of als ik ‘alleen’ blog, want dat is toch ook een vorm van schrijven?
Voor iedereen zal het verschillend zijn
Er zijn veel nuances, en iedereen zal op de vraag uit de titel iets anders antwoorden verwacht ik.
Voor mezelf heb ik besloten dat ik me nu schrijver wil noemen. Ik heb nog geen boek uitgegeven, en nog geen heel boek afgemaakt. Er ligt een stapel stukjes van ideeën, en wat korte verhalen. Maar ik ben er wel actief mee bezig om meer te schrijven. Ik bied andere mensen de mogelijkheid om te lezen wat ik geschreven heb. En ik ben er actief mee bezig om beter te worden en meer te schrijven om door mensen te laten lezen. Voor mij is dat nu voldoende om mezelf een schrijver te noemen.
Voor mij is dit typisch een situatie dat je jezelf een schrijver kan noemen. Iemand anders denkt daar misschien anders over, dat kan.
Ps. Ik ben ook te vinden op Patreon.
